Mijn naam is Cynthia, ik ben 27 jaar en een aantal maanden geleden zijn we met het hele gezin (mijn vriend, ik en onze 2 hondjes) naar Lage Zwaluwe verhuist. Zodoende moest er ook voor ons grootste gezinslid een nieuw huisje gezocht worden en zo begon ik ijverig aan mijn zoektocht. Hele excel-lijsten van potentiële stallen werden er bijgehouden, ik schreef er aantekeningen bij als ik ze bezocht had en het leek maar niet te lukken. Overal was wel wat. Ze kwamen weinig buiten of kregen slechte kwaliteit hooi. Stelde ik zulke bizarre eisen dan?
Op een avond kwam ik de website van Equinova tegen en alles wat ik daar las, was zo herkenbaar. Ik maakte een afspraak om te komen kijken en het voelde direct goed. Niet veel later heb ik mijn paardje toen naar Equinova verhuisd. Inmiddels heb ik dat paard niet meer maar sta ik nu met mijn nieuwe paard, een 6 jarige PRE, nog steeds met ontzettend veel plezier bij Equinova. Hier staat alles echt in het teken van de paarden, niets is teveel, iets dat ik elders nog nooit heb meegemaakt en heel bijzonder vind. Wat ik ook bijzonder vind is hoe iedereen voor elkaar klaar staat, bitje lenen, vliegenspray die op is, geen jaloezie of misgunnen onder elkaar, dat is zeldzaam onder paardenmeisjes en een verademing!
Goed, volgens mij dwaal ik een beetje af, het was de bedoeling dat we een stukje over onszelf schrijven. Ik ben geen wedstrijdruiter, die ambities heb ik gewoon niet. In de bak rijden vond ik vroeger nooit leuk, ik wilde alleen maar buiten crossen! En dat heb ik veel gedaan. Eerst met verzorgpony’s en toen met mijn fries. Samen met mijn paardenvriendinnetjes deden we de gekste dingen. De paarden helemaal in oranje versierd (inclusief wapperende vlaggetjes) als het WK was. Zingend gingen we door de straat. Of zonder zadel, zonder cap, zonder schoenen (heel verantwoord) naar het strandje toe. Stiekem galopperen over het voetbalveldje wat natuurlijk niet mocht. Die tijd is wel een beetje geweest, maar plezier hebben staat nog steeds bij mij op nummer 1. Het moet leuk zijn!
Met mijn nieuwe paard, Bear, ben ik lessen gaan volgen bij Nicky. Echt heel enthousiast was ik er in het begin niet over maar ik wist dat het wel belangrijk is om mijn paard te gymnastiseren, dus deed ik het voor Bear. Nou wat ben ik verbaasd hoe veel ik nu in de bak rij omdat ik er nu zoveel plezier aan beleef! Nicky heeft mij een hele andere kant laten zien van dressuur en ik kijk elke keer weer uit naar de dag dat ik les heb. Bear is een heerlijk paard om mee te werken. En ik geniet er zo van wanneer alles ‘klopt’ en dan zijn antwoord komt in de vorm van ontspanning en een fijne aanleuning.
Wedstrijdambities zullen we waarschijnlijk nog steeds nooit krijgen. Maar wel doelen genoeg! En die zijn heel uiteenlopend. Van ontspannen tussen andere paarden kunnen rijden, een strandrit maken of dat hij me eens niet overal mee naartoe sleept omdat hij een sprietje eten ziet (hij doet zijn naam zeker eer aan). Als we maar plezier hebben, samen!
