Date/Time
Date(s) - 20/10/2023
19:00 - 22:30
Categories No Categories
Een prachtige blingbling frontriem, een sleutelhanger, een zadelsieraad, of een sieraad met het haar van jouw geweldenaar of misschien zelfs wel jouw overleden paardenvriend?
Wat voor blingbling gaan we dit jaar maken?
Zo knipte ik ooit een pluk van de staart van mijn prachtige en liefste merrie Tzigane. Jaren lag het in een vlechtje in de kast te wachten tot het iets moois zou worden als aandenken aan haar. Pas liet ik van haar haren en de haren van mijn oude trouwe Kafka van inmiddels 31 jaar oud mooie sieraden maken. Een armband van haar, een armband van hem en een armband en ring van hen samen. Omdat met hen beide mijn paardenreis pas echt is begonnen, nu zo’n 21 jaar geleden.
De armbanden heb ik laten graveren met de wijze levenslessen die ik van hen heb geleerd;
“Just go for it”
Omdat ik al mijn hele leven droomde van een eigen paard, wat nooit kon vroeger. Ik was 19, Tzigane (toen True Love) kwam op mijn pad en ik dacht: Fuck it! Ik doe het gewoon! En kijk waar het me heeft gebracht. Ik kan behoorlijk overdenken, zeker vroeger, maar deze levensles probeer ik me altijd voor de geest te houden wanneer ik daar weer eens in verzeil. Gewoon er voor gaan. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Dat iets niet lukt, so what? Als je het niet had geprobeerd, had het ook niet gelukt… Dus wat heb je te verliezen?
“Magic does excist”
Toen Kafka op mijn pad kwam was hij bijna altijd kreupel. Na menig onderzoek in verschillende gerenommeerde klinieken bleek dat hij chronisch hoefkatrolontsteking had. Cystes in het straalbeen. Niet meer te redden. Advies: “laat hem inslapen” x3.
Ik was eigenwijs en bleef verder zoeken, iets in mij zei dat dit niet het einde was voor hem. Ik kwam bij Eric Laarakker terecht, ging anders trainen en tada…. Waarvan iedereen zei dat niet mogelijk was, is toch gebeurd. Hij is inmiddels 31 en galoppeert nog steeds pijn vrij en blij door de wei. Samen met onze doerak van een pony en mijn 3 jarige hengst. Een 3 eenheid en hij is ze beide nog steeds de baas. De levensles om te blijven geloven in dingen die onmogelijk lijken is voor mij een hele belangrijke. Soms lijken situaties uitzichtloos, maar dit zijn ze echt niet altijd. Durf verder te kijken, durf om hulp te vragen en durf te blijven geloven…
Wat voor blingbling we gaan maken, blijft nog even een verassing, maar maak iets moois. Gun jezelf een prachtig aandenken, ook wanneer jouw paard nog leeft.
Wat is voor jou de belangrijkste levensles die jij van jouw paard hebt geleerd?