Equinova

Een poos geleden heb ik de overstap gemaakt naar de Grand Prix, iets waar ik echt megatrots op ben dat we zo ver zijn gekomen. Topsport, iets waar ik altijd van droomde en mijn hele leven naar toe gewerkt heb, altijd voor volgehouden heb, bloed-zweet-en-tranen voor gegeven heb, vele offers voor gebracht heb en slachtoffers voor gemaakt heb. Maar we hebben het gehaald! Yeah! Trots! Blij!

En toen…

Een diep donker gapend zwart gat.

Haha, nee hoor, dat is een grapje! Maar toch… Het was gek! Het doel waar je altijd naar toe hebt gewerkt, is in eens geen doel meer, je hebt het behaald. En dan?

Na het genieten en het vieren van het succes had ik mezelf al redelijk snel een nieuw doel gesteld: 70% in de GP.

Een meetbaar, moeilijk-maar-haalbaar, prestigieus doel dacht ik zelf, dus hoppa! Aan de slag!

Maar toch…

Lees verder

 

 

Wil jij ook uitgroeien tot een zelfbewuste en zelfstandige ruiter?

Doe je dit graag waar en wanneer het jou uitkomt online?

Of werk je graag 1:1 onder fysieke begeleiding?

De ik-bestuur-op-afstand-het-paard-instructeur is voor ons al jaren reden voor een grapje: “Een klein beetje been, nu even opvangen op je buitenteugel, even aantikken, zo ja, nee op het achterbeen houden, opvangen, opvangen! Maar wel door blijven gaan! Zo ja, beetje buitenbeen nu, juist zoooooo.”

De ruiter heeft fantastisch gereden, het paard liep zoooo fijn, echt niet normaal!

Des te groter het drama de volgende dag, dat wel. Want ja… dan is er niemand die aan de touwtjes trekt en moet de ruiter het zelf doen. Maar ja, wat dan eigenlijk precies???

Onze grap was dan dat die ik-bestuur-op-afstand-het-paard-instructeur het vele malen beter doet dat wij. Ons doel is namelijk een zelfstandige trainer te creëren, iemand die weet wat hij doet, waarom en hoe.

Waarom die andere instructeur het dan toch beter doet?

Heel simpel…

De leerling heeft de volgende dag die ik-bestuur-op-afstand-het-paard-instructeur weer nodig en daarom lessen ze iedere week of soms zelfs een aantal keren per week. En bij ons, in het meest gunstige geval steeds minder vaak, omdat

Lees verder

 

 

Wil jij ook uitgroeien tot een zelfbewuste en zelfstandige ruiter?

Doe je dit graag waar en wanneer het jou uitkomt online?

Of werk je graag 1:1 onder fysieke begeleiding?

 

Veel te dik, echt tonnetje rond, niet regelmatig, wilde haar ene achterbeen niet op tillen, geheel uit conditie, weinig tot geen balans, dof en lang in het haar, kwam ze bij ons. Een super lieve bonte jonge dame, Kyra genaamd.

Zij was net aangekocht door haar nieuwe eigenaren en zij hadden haar nog geen dag op stal gehad. Ze brachten haar na de aankoop direct naar ons, omdat zij wisten dat het een ‘projectje’ was waarvoor meer kennis nodig was dan zij in huis hadden. Ze waren zo verliefd op haar geworden, dat zij haar toch een kans wilden geven, terwijl zij niet eens op haar hadden kunnen ‘proefrijden’, ze niet regelmatig was en daarom dan ook afgekeurd.

Omdat wij de tijd nemen voor het paard, echt kijken naar de mogelijkheden en nauw samenwerken met Chantal Rijkhoff, onze ‘huis’holistisch dierenarts, kregen wij de gelegenheid deze jonge dame weer op de rit te helpen. We zijn 3 maanden met haar aan de slag gegaan en in die tijd heeft Chantal haar begeleid en drie maal behandeld. Zo konden we de training goed afstemmen op de mogelijkheden en overbelasting voorkomen.

De eerste stap voor Kyra

De eerste stap was duidelijk: Kyra moest afvallen en best veel! Toch kun je een paard niet in eens heel weinig voer gaan geven. Omdat het maag-darmstelsel van een paard vraagt om vele kleine beetjes arm voer, zijn we haar op die manier gaan voeren. Daarnaast hebben we al het voer uitgetest met behulp van de connectiesensor en voor haar specifiek een dieet samengesteld.

Uit het doormeten wat Chantal met behulp van een Lecherantenne doet, kwam tevens uit dat Kyra de suikers die zij binnen krijgt niet goed kan omzetten, dit wordt ook wel insulineresistentie genoemd. Aan haar lichaam was dit ook wel te zien en te voelen. Vaak hebben deze paarden een verharde bovenlijn, zo ook Kyra en was ze erg stijf wanneer ze moest bewegen. We zijn haar hier een supplement voor gaan geven, namelijk Glucobalance.

Om af te vallen is het naast opletten wat er naar binnen gaat, het ook bevorderlijk om meer te gaan bewegen. Dat was in dit geval niet zo moeilijk, want ze deed al maanden helemaal niets. Dit kwam door tijdgebrek, maar ook door het feit dat ze niet regelmatig liep. Van de rust die ze had gehad, is het probleem niet minder geworden, dus dit bood direct ook mogelijkheden voor ons…

Telkens weer goed monitoren

We zijn haar dan ook rustig aan beweging gaan geven. Van een paar rondjes stappen over het terrein en direct wat grondwerkoefeningetjes meenemen, tot een uur stappen in de molen, een rustig drafje aan de lijn op de ‘zware dagen training’. Telkens weer monitoren of de beweging die zij kreeg een positieve uitwerking had of omgekeerd. We leerden haar aan de hand om haar balans beter te verdelen over vier benen en om te wijken voor fysieke druk, iets waar ze behoorlijk moeite mee had.

Langzaam aan werkten we door naar de dubbele lange lijnen en toen ook dit goed ging, zijn we haar gaan rijden. Voornamelijk rechtuit en voor langere tijd op een hand, zodat ze echt haar balans kon vinden, voor er weer gewisseld werd naar de andere kant. Ze liep nog steeds niet altijd regelmatig, maar ze verbeterde wel degelijk!

Regelmatig kwamen haar eigenaren kijken hoe het met haar ging en woonden dan een training bij. Wij zagen haar dagelijks en dat maakt het soms moeilijk het verschil te zien. Maar zij konden dan echt goed zien dat ze weer heel wat was afgevallen, al veel minder stijf bewoog, haar conditie en balans verbeterde en zij steeds regelmatiger ging lopen:-)

Spannend en best gek!

Na enige tijd was dan eindelijk het moment aangebroken dat Tess zelf op haar eigen paard kon stappen. Spannend en best gek natuurlijk! Tess heeft al een paard en eigenlijk is dit paard ook voornamelijk bedoeld van Nathan, haar vriend, die nog niet kan rijden… Dit was mij vanaf het begin af aan duidelijk gemaakt en ik heb dan ook direct in het begin goed gekeken met voor type paard we hier dan te maken hadden. Kyra is een echt “aardetype”, goed gevuld en bomproef, dus dat maakt dan ook dat ik eer met veel vertrouwen aan ben begonnen.

Uiteindelijk ligt het natuurlijk aan waarvoor je het paard wilt ‘gebruiken’. Als zij mij hadden aangegeven dat ze er Grand-Prix mee hadden willen rijden, had ik het avontuur nooit aangegaan. Maar… nu is het een win-win situatie en daar hou ik van! Het paard krijgt een fantastisch leven en zij hebben er een heerlijk paard aan om mee te leren rijden, samen op buitenrit te gaan en te genieten van elkaar. Paard blij, mensen blij, ik blij:-)

Inmiddels is Kyra mee naar haar nieuwe huis in Belgie. Ze maakt het goed, ze ziet er top uit, loopt helemaal regelmatig, is hartstikke slank, glanst en gedraagt zich voorbeeldig. We zien hen nog steeds twee keer per maand, wanneer Nathan bij Shannon lest en Tess bij mij. Ik vind het zo fijn dat we hen in ieder geval nog een heel jaar mogen begeleiden! En ik ben super dankbaar dat we met elkaar weer zo een mooi resultaat hebben weten neer te zetten!

Zo zie je maar wat voeding en training kunnen betekenen in een tijdsbestek van 3 maanden!

Wil jij ook alles leren wat er te leren valt over voeding en training? Kom dan naar onze Voeding & Training clinic op 13 mei

Of leer jij liever thuis of onderweg? Schrijf je dan in voor ons online programma en kijk wanneer het jou uitkomt;-)

Probleempaarden

Probleempaarden hebben zelf zelden een probleem laten we dat voorop stellen. Wij als mensen hebben een probleem met het gedrag dat het paard vertoont omdat dit voor ons ongewenst gedrag is. Aan het gedrag kan wel een reden ten grondslag liggen, zoals bijvoorbeeld fysiek ongemak. Daarom maken wij een tweedeling: Enerzijds gedrag met een onderliggende oorzaak van fysiek ongemak, anderzijds gedragsmatig.

De aanleiding voor probleemgedrag

Fysiek ongemak wat ten grondslag ligt aan probleemgedrag is altijd het eerste dat moet worden opgelost, denk hierbij bijvoorbeeld aan een niet goed passend zadel of rugpijn. Ook wanneer dit gedrag al is opgelost, blijft er vaak nog een stukje aangeleerd gedrag over, zoals moeilijkheden bij het opzadelen.

Leefomstandigheden kunnen ook probleemgedrag in de hand werken. Wanneer het paard te weinig buiten komt, beweging krijgt of sociaal contact ervaart kan het bijvoorbeeld stalondeugden ontwikkelen of ‘lastig’ worden in het hanteren.

Miscommunicatie is veruit de grootste boosdoener. Paarden zijn vluchtdieren, dat weet iedereen wel inmiddels. Maar wat wij ons vaak niet realiseren is dat wij roofdieren zijn van origine. Dit maakt dat wij de dingen heel anders bekijken als paarden. Wij denken heel anders en dat zorgt voor miscommunicatie.

Omdat wij een veel groter denkvermogen hebben, is het aan ons mensen de taak de taal van het paard te leren spreken en niet andersom…

Geboren met een probleem

Geboren met een probleem is niet onmogelijk, maar laten we weer in gedachte nemen dat wij een probleem hebben met het gedrag, het veulen zelf niet.

Wij delen de paarden in 5 verschillende elementen in: Hout, Vuur, Aarde, Metaal & Water. Ieder type kent zijn eigen krachten, zwakheden en typische karaktereigenschappen. Zo is een Waterpaard van nature angstig en dit gedrag is nog heftiger wanneer dit element in dit paard niet in balans is en het paard ook nog eens in zijn Waterfase zit.

Paarden met een ‘kronkel’ in het hoofd geloof ik niet in, natuurlijk heb ook ik hele bijzondere paarden in handen gehad waarbij ik wel eens mijn twijfels had. Toch kies ik ervoor het anders te zien, namelijk dat ik nog niet de juiste manier gevonden heb om goed met dat specifieke paard om te kunnen gaan.

Schuld van de mens

Altijd is het de schuld van de mens en nooit van het paard. Allereerst kiezen wij ervoor een paard op te sluiten, te domesticeren en te gebruiken voor ons plezier. Hier heeft het paard al eens niet voor gekozen. Daarnaast geven wij het de naam probleemgedrag omdat het gedrag ons niet past.

Net als een paard kun je ons mensen ook indelen in dezelfde 5 elementen. Sommige combinaties zijn gedoemd om te mislukken: Een Houtpaard, met een Watermens komt nooit goed bijvoorbeeld, omdat een Watermens gewoonweg niet genoeg durf heeft voor het strijdlustige karakter van een Houtpaard.

Wanneer de onderliggende oorzaak fysiek ongemak is, is ook dit vaak onze schuld. Wij leggen er immers een niet goed passend zadel op, of trainen het paard niet op de juiste manier waardoor rugpijn ontstaat. Toch valt ons dat niet altijd te verwijten. Niemand staat ’s morgens op met de gedachte: “Vandaag ga ik mijn paard eens even flink pijn in zijn lijf bezorgen.” Vaak is onwetendheid dan ook de oorzaak…

Ditzelfde geldt voor de miscommunicatie en aangeleerd gedrag. Iedereen handelt naar het beste van zijn kunnen, zo ook in het opvoeden en trainen van paarden. Maar als je niet weet hoe een paard denkt, ervaart en leert, kan het dus zo maar zijn dat jij zelf ongewenst gedrag aanleert, zonder dat je het door hebt!

Methodisch trainen

‘Natural Horsemanship’, met hierin weer de verschillende richtingen en methoden heeft hier heel goed op ingespeeld. Met het paard en zijn denkwijze als uitgangspunt zijn er methoden ontwikkeld die het begrijpelijk en dus mogelijk maken voor ieder mens om een paard dingen te leren. Ik vind dit een hele goede ontwikkeling.

Toch heeft ook dit weer een keerzijde… Er zijn bepaalde stromingen die het paard enige vorm van eigen initiatief ontnemen, of het paard aan te veel prikkels tegelijk blootstellen, wat maakt dat het paard zich geheel afsluit en dus niet meer reageert. Oftewel learned helplessness. Maar, dit gebeurt ook in de dressuur en in de western, net als in iedere tak van onze sport, net zo goed.

Verantwoordelijkheid

Feit blijft dat we te maken hebben met een heel bijzonder wezen, van vlees en bloed, met zijn eigen gevoelens en behoeften. Het is onze verantwoordelijkheid onszelf te blijven ontwikkelen en bewust te zijn in wat we doen, zodat wij het paard kunnen geven wat het nodig heeft om een gelukkig leven te leiden…