Weten wat je hebt, niet weten wat je er voor terug krijgt. Doe je er goed aan? Of maak je een verkeerde keuze?
Er zijn geen verkeerde keuzes, dat heb ik inmiddels wel geleerd. Tuurlijk denk ik soms wel dat ik iets beter anders had kunnen doen om te groeien, maar ja… Dan had ik niets geleerd:-)
Iedere keuze, hoe klein ook, heeft gevolgen. Soms klein, soms groot. Ik vind het soms wel spannend om zulke keuzen te maken, ik stel het vaak wat te lang uit. Verstandelijk weet ik wel dat het moet gebeuren, maar gevoelsmatig ben ik er dan nog niet klaar voor, of ik wil een ander niet teleurstellen of pijn doen.
Wanneer ik het spannend vind om een knoop door te hakken omdat er een stemmetje in mijn hoofd me zegt wat er allemaal mis zou kunnen gaan, denk ik altijd even aan Winnie the Pooh.
Dan valt alles op zijn plek, maak ik de beslissing en is de uitkomst eigenlijk ALTIJD goed.
Want de beslissing die nu moest vallen maakt dat we weer veel nieuwe mensen en paarden blij kunnen maken. Want een plek waar de paarden iedere dag de hele dag buiten komen, waar ze sociaal contact hebben, zonder in een grote kudde te staan, waar alles voor je wordt gedaan, je altijd kunt rijden, er altijd goede instructie voor je klaar staat, de sfeer goed is, iedereen voor elkaar klaar staat, iedereen gewoon mag zijn wie ze is, het welzijn van de paarden voorop staat en ga zo maar door, is er gewoon nog steeds niet in overvloed.
Juist dat is wat ik mensen en de paarden wil bieden, want dat is de basis tot geluk en succes. En ik zie de paarden en mensen nu eenmaal graag gelukkig. Uit ervaring weet ik als geen ander dat het gewoon echt heel erg lastig is om een goede plek te vinden voor een van de grootste rijkdommen in je leven, jouw paard.
Vaak probeerde ik veel zelf te doen, enerzijds omdat ik duidelijke overtuigingen had over hoe het moest. Anderzijds om op de kosten te besparen. Het laatste heeft me uiteindelijk vaak het tegenovergestelde opgeleverd. Tig keer heen en weer rijden naar stal, uren wachten om de paarden maar hun tijd uit stal te gunnen. Tijd die ik veel productiever had kunnen besteden. Extra hooi en voer omdat ze niet kregen wat ze nodig hadden. Blessures, hoefzweren en koliek door slecht management waar weer dierenartskosten uit voort vloeiden en ga zo maar door…
Met enige regelmaat krijg ik wel eens te horen dat stalling hier (te) duur is. Het is natuurlijk voor iedereen vrij om dat te vinden, even goede vrienden. Maar heb je je wel eens echt bedacht wat het allemaal kost? Goed, kwaliteitsvol ruw- en krachtvoer. Stro, waarvan de prijzen maar blijven stijgen. Arbeid, het paard dat iedere dag twee maal daags aan de hand naar of uit de paddock of achterin de wei gebracht of gehaald wordt. Stallen die dagelijks gemest worden. Jouw paard dat iedere dag 5 keer per dag gevoerd wordt, iemand die hiervoor betaald moet worden. Iemand die nagenoeg altijd thuis is om zicht te hebben op jouw paard en of het wel goed gaat.
Om nog maar niet te spreken van de kosten voor de fijne plek waar de paarden staan, rente, aflossing, gas/ water/ licht, verzekeringen, afschrijving op de bodems, brandstof voor de machines, dingen die stuk gaan, investeren in nieuwe ontwikkelingen om de plek nog fijner te maken en ga zo maar door. Als je alles zou doorberekenen kan het niet eens uit!!! Het doet dan ook altijd toch een klein beetje zeer wanneer dit zo even gezegd wordt. “Het is wel een hele smak geld” of “Jij verdient hier natuurlijk je boterham mee”. Nou nee, eigenlijk dus niet.
Het kan wel hoor, je geld verdienen met pension. Wanneer je een grotere pensionstal hebt waar het draait om massa, of er bespaard wordt op voer of van eigen land kunt halen. Wanneer je geen rente en of aflossing meer hoeft te betalen. Of besparen op arbeid; zo gooit de pensionstal hier om de hoek alle stallen open en vliegen er 70 paarden over het beton zo de wei in, af en toe sneuvelt er eentje, dat wel.
Voor mij is dat dan ook allemaal geen optie. Mij gaat het om kwaliteit en ontzorgen en dat ik anderen kan laten meegenieten van het moois ik heb weten te creëren hier. Een fijne plek waar je jezelf kunt ontwikkelen, want dat blijft voor mij de echte reden waarom ik het doe! Mensen helpen bij het waarmaken van hun (paarden)dromen:-)
Dat er een prijskaartje aan deze fijne plek hangt, zeker. Kwaliteit kost geld, zo simpel is het.
Maar nu terug naar die moeilijke keuze…..
Ruim een jaar geleden deed Ramona haar intrede in Equinova. Ze bracht 6 paarden en 2 mini’s met zich mee. Destijds konden we die ruimte voor haar vrijmaken, maar het is zo druk geworden het afgelopen jaar, dat we eerst al 4 stallen hebben bijgebouwd en nu de stallen in de tuin hebben vrijgemaakt om zo nog meer plaats te kunnen bieden aan alle aanvragen. Maar nu was de ruimte echt op, dus was de tijd rijp voor verandering…
Ramona verkoopt hobbymatig paarden en heeft samen met haar moeder Miranda hier heel erg veel geholpen met alle voorkomende stalwerkzaamheden. Het is dan ook echt een moeilijke beslissing geweest, want aan de samenwerking ligt het zeker niet. We zijn gewoon beide te groot geworden en hebben ambitie voor meer!
We danken Ramona en Miranda dan ook voor de superfijne samenwerking het afgelopen jaar. Gelukkig hoeven we jullie niet helemaal te missen, want Ramona blijft hier lessen?
Dit alles biedt dan ook weer nieuwe mogelijkheden bij Equinova!
Ben je dan ook op zoek naar een superplek voor pension of training? Er zijn weer mogelijkheden, zelfs nu voor meerdere paarden?