Door de jaren heen heb ik heel wat verzameld, paarden voornamelijk…. En de troep die daarbij hoort. Ik kan nergens afstand van doen, bij alles denk ik dat het nog wel eens van pas zou kunnen komen.
Bij de paarden denk ik dat ze het nergens beter zullen hebben dan bij mij en aangezien ik het beste met hen voor heb, moeten zij dus ook allemaal blijven. Al met al een hele verzameling inmiddels.
In de loop der jaren heb ik heus wel wat paarden verkocht, maar deze kocht ik dan ook al aan om weer te verkopen. Maar mijn kwaliteit is het niet, handelen. Als ik niet het volste vertrouwen heb dat het specifieke paard heel goed bij de koper past en het daar goed krijgt, krijgen ze het paard niet mee. Want wie wordt daar gelukkig van? De ruiter niet en ook zeker het paard niet.
Ik heb een keer een paard verkocht voor een klant, dus niet van mijzelf, aan een dame met wie het perfect leek te klikken. Het was een heel braaf paard, groot en een tikje lomp, kon lekker springen en was braaf in de omgang, gewoon een fijn gebruikspaard. Ik bood de dame in kwestie aan om eerst nog een keer te komen rijden en vroeg of het paard gekeurd moest worden. Dit hoefde allemaal niet, als ik hem maar de volgende dag kwam brengen. Dus de volgende dag gebracht.
Na een poosje kwam het verhaal dat hij niet braaf was en allerlei stalgebreken vertoonde, iets wat hij voor de duidelijkheid bij ons nooit gedaan had en dat ze hem terug wilde geven. Nu was het paard niet van mij, dus aan mij was er geen paard terug te geven, maar wat een gedoe is dat geweest, met advocaten, brieven, dreigementen enzovoorts.
Het rotte is dat het paard uiteraard slachtoffer is geweest. Het beste paard was hartstikke lief en vrij van stalgebreken. Het feit dat hij die daar is gaan ontwikkelen kent een oorzaak. Of dat dan ligt in ander stal management, of communicatie met zijn omgeving, dat weet ik zo niet. Maar het blijft dan wel dat ik me daar rot over voel en daarom heb ik ook toen besloten dat niet meer te doen. Het ligt me gewoon niet, het past niet bij me. Sommige mensen kunnen hun versleten schoenen nog verkopen ik niet.
Maar goed, dat samen met het gegeven dat ik in ieder paard iets leuks en interessants zie, maakt dat ik nu een hele veestapel bezit. Hiertoe behoren:
- Wendel (Lancet x Chronos x Amor), mijn homemade Grand Prix paard, 14 jaar
- Diva (Valeron x Jazz x Rubinstein), Zzzwaar, 9 jaar
- Bruce (Van the Man x Jazz x Doruto), Z2, 11 jaar
- G-Star (Wonderboy x Kennedy x Pygmalion), L2, 6 jaar
- Jahzara (Dreamboy x Valeron x Jazz), onbeleerd, 3 jaar
- Kafka (Polarjaeger x Kontreu), ZZlicht, 26 jaar
- King, de pony voor de kinderen, 5 jaar
- Olly, de grasmaaier
En sinds vorige week mag ik daar een hele bijzondere aan toe voegen:
- Dani V.O.D. (Jazz x Juventus x Rubinstein), ZZlicht, 9 jaar oud. Een mooie, hele grote vos, heel lief, werkwillig en bewegen dat hij kan! Ik heb erg veel zin om met hem verder aan het werk te gaan en verwacht heel ver met hem te komen, hij heeft in ieder geval alles in huis. Ik ben dan ook heel dankbaar voor deze kans:-)
Na de geboorte van Jesse heb ik eigenlijk maar 2 paarden weer opgepakt, Wendel en Diva, onder het mom van beter 2 paarden goed, dan alles half. Bizar eigenlijk, allemaal goede paarden, stikgezond, maar geen tijd om ze te trainen en dat terwijl ik weet dat er mensen zijn die er alles voor over zouden hebben. Ooit behoorde ik hier namelijk ook toe. Alles had ik er voor over, een eigen paard! En nu heb ik er eigenlijk wel heel veel…
Niet alle paarden rij ik meer, Kafka wordt geleased, zo krijgt hij zijn welverdiende aandacht en beweging. Olly maait het gras bij mijn moeder aan de dijk en King is voor Luca en Jesse straks.
Maar de rest gaat na de zomer allemaal aan de slag! Ik heb er weer zin in en ga er tijd voor maken. Het maken van goede trainingsschema’s is hierbij essentieel. Dit zodat de paarden getraind worden in de supercompensatie periode en voldoende rust krijgen zodat zij kunnen herstellen, maken dat je met minder inspanning de paarden er topfit bij hebt staan, ze gezond en wel zijn en fris en fruitig zijn en zin in het werk hebben, met de minste kans op blessures. Daarnaast maakt het voor mij mogelijk al de ballen in de lucht te houden, want naast het rijden geef ik ook veel les en dat is niet het enige.
Heb jij een trainingsschema en hoe ziet deze eruit? Ik ben erg benieuwd, laat jouw reactie achter onder dit bericht!
Voor de paarden die nu al een hele poos niet worden getraind:
G-Star loopt wat achter ten opzichte van zijn leeftijdsgenoten. Ik heb hem ooit 1 keer L2 gestart en veel meer dan dat kan hij ook nog niet. Maar dat maakt mij niets uit, hij blijft toch en ik heb natuurlijk het liefste dat ze allemaal stokoud en gezond blijven, dus geen haast, een gedegen opleiding is veel belangrijker! Het is een heel lief paard, zelf gefokt en behoorlijk koelbloedig, net als zijn moeder was. Hij is ongecompliceerd, maar moet gewoon verder opgeleid worden.
Bruce is een lastig mannetje, kan alles van de Lichte tour, maar moet vaak overtuigd worden, wat nog wel eens voor heftige discussies kan zorgen.
Wanneer ik met hen ga beginnen, begin ik om de dag met een lichte training. In eerste instantie zal dat het loswerken zijn, wat ik verder uit zal bouwen naar het werken aan de dubbele lange lijnen. Naar mate de conditie verbetert zal ik dit verder opbouwen naar setjes van 3 dagen achtereen. Een dag lichte training gevolgd door een zware, door weer een lichte dag en hierna rust, om vervolgens van voren af aan te beginnen. Ik vermoed zo’n 6 weken dit werk te doen, voor ik ook het rijden onder het zadel weer verder op ga pakken.
Saartje is geheel onbeleerd, ze kent het grondwerk, maar verder nog niets. Ik vermoed dat zij ‘zadelmak geboren’ is en ze heel erg graag haar best zal doen, dus eerder te veel dan te weinig zal doen, een echt vuurtype.
Daarom is mijn plan om haar maximaal 3 keer per week te belasten. Dit zal ook telkens met een dag rust ertussen zijn. Ik breng afwisseling aan in het werk, door bijvoorbeeld een dag met haar naar het bos te wandelen.
Wendel staat nu top in conditie, maar heeft heel hard gewerkt de afgelopen tijd. Ik merk dat hij moe is, voor zijn doen. Nog altijd staat hij te trappelen en is knetterheet. Maar wanneer ik hem bijvoorbeeld uit de wei ga halen, komt hij niet meer op een drafje naar me toe. Daarnaast is hij wat gevoelig op zijn tussenpees voor en hij zet zijn rug snel vast door de spanning.
Diva is weer terug op haar oude niveau van voor de geboorte van Saartje (Jahzara). Ook zij heeft heel erg hard gewerkt de afgelopen 2 jaar en kent ook wat gevoeligheden. Ik merk dat ik een beetje blijf hangen op sommige puntjes zoals het verbeteren van de pirouettes.
Dani is net bij mij, ik merk dat hij wat moeite heeft om zijn draai te vinden. Het is best een heel gevoelig paard. Een heel groot paard, met maar een heel klein hartje. Hij heeft tijd nodig om te wennen aan ons, zijn nieuwe kudde, mij en zijn nieuwe routine. Dani is heel erg werkwillig en zal zich eerder stuk lopen dan dat hij iets aangeeft. Hij is gewend aan een andere ruiter en ik wil hem de tijd geven dit los te laten, zodat wij straks een superfijn team zullen zijn.
Dit maakt dat deze 3 toppers 4 weken vakantie krijgen vanaf volgende week. Omdat Chantal mijn paarden iedere maand checkt en nu ook Dani, komen wij er in een heel vroeg stadium achter als er ergens iets niet lekker zit of dat ik misschien te veel of te hard getraind zou hebben. Omdat wij merken dat er kleine gevoeligheden zijn, (die nog lang geen blessures te noemen zijn), heb ik besloten ze vakantie te geven. Dit wordt voor mij de eerste keer dat ik dat zo bewust in ga zetten en ik ben erg benieuwd naar het resultaat. Wij mensen hebben immers ook de behoefte aan rust af en toe, dus waarom de paarden niet? Even het hoofd leeg maken, niets moeten, alleen paard zijn en genieten.
Voor deze vakantie bouw ik de paarden rustig af, ik rijd wel, maar er zitten geen echt zware trainingen meer tussen. Hun voer wordt aangepast tijdens de rustperiode en de paarden staan minimaal 12 uur per dag in de wei. Na deze vakantie ga ik deze kanjers weer oppakken, ook hiervoor geldt een heel schema, met afwisseling in de trainingen en lichte-zware-rust momenten. Omdat deze paarden tot op de dag van vandaag nog hard werken en heel goed in conditie zijn, zal dit opbouwen veel minder tijd in beslag nemen. Hun schema zal direct bestaan uit een cyclus van 4 dagen: lichte training- zware training- lichte training- rust. Ik verwacht met 2 maanden totaal weer up and running te zijn, zodat we in het najaar weer in de ring zullen verschijnen!